Ключевые слова
Аннотация
Бугунги кунда ҳар бир инсоннинг хорижий тилларни билиши муҳим ва ҳал қилувчи аҳамиятга эга ҳисобланади. Дунё тобора глобаллашиб бораётгани, ҳар бир соҳа давр талабларига мос равишда ривожланиб, тезкор тус олаётгани кўп тиллиликни тақозо этаётир. Икки тилни билиш шунчаки қизиқиш эмас, балки замон талаби бўлиб бормоқда.
Хорижий тилларни ўрганиш — бошқалар билан қандай қилиб чинакам мулоқот қилиш ва улар билан боғланишни ўрганишга қаратилган ҳаётий кўникма.
Библиографические ссылки
Everson, M. E. (1998). Word recognition among learners of Chinese as a foreign language: Investigating the relationship between naming and knowing. The Modern Language Journal, 82(2), 194-204.
Reagan, T. (2002). “Knowing” and “Learning” a Foreign Language: Epistemological Reflections. The future of foreign language education in the United States, 45.
Klein, W. (1981). Knowing a language and knowing to communicate: A case study in foreign workers' communication. In Language problems of minority groups (pp. 75-95). Tilburg University.