Ключевые слова
Аннотация
Maqolada tasavvuf falsafasida “ishq” tushunchasining mohiyati va mazmuni keng yoritiladi. So‘fiylik ta’limotida ishq nafaqat Allohga bo‘lgan muhabbatning yuksak ifodasi, balki ma’rifat sari eltuvchi, ruhiy poklanish va komillikka yetaklovchi eng asosiy vosita sifatida talqin qilinadi. Xususan, Jaloliddin Rumiy, Alisher Navoiy va boshqa mutafakkirlarning asarlarida ishq inson qalbini ilohiy haqiqatga yaqinlashtiruvchi, ruhiyatni tarbiyalovchi kuch sifatida namoyon bo‘lishi tahlil qilingan. Shuningdek, ishqning tasavvufiy adabiyotdagi ramziy talqinlari, uning poetik obrazlar orqali ifodalanishi ham ilmiy izohlanadi.
Библиографические ссылки
Hayitmetov, A. Alisher Navoiy va tasavvuf. – Toshkent: Fan, 1963.
Mallaev, N. Alisher Navoiy. – Toshkent: G‘afur G‘ulom, 1972.
“Tafsiri Hilol” Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf «HILOL NASHR» Nashriyot-matbaasi 2024 (2007–2023).
Sunan Abu Dawud. Imâm hâfiz Abu Dawud Sulaiman bin Ashath; Nasiruddin AI-Khattab, Riyadh-2008. S-200.
Imom Buxoriy. Al-Jomiʼ as-sahih. Riqoq kitobi. Tavozeʼ bobi.Toshkent- 1991.
Ибн Халдун. Ал-Муқаддима. Ал-Қоҳира: Дор ал-китаб Ал-Мисрий ва ал-Лубнаний, 1999 м., 18.
Hakima Salomova “Shams Tabriziy va Jaloliddin Rumiy.” Imom Buxoriy saboqlari, 1-son, 2021.
Imom Gʻazzoliy. Ihyoyu ulumiddin. Toshkent, Qamar media, 2021.
Najmiddin Komilov “Tasavvuf” Toshkent “Movarounnahr”- “O’zbekiston” 2009 - B.9