Keywords
Abstract
Ushbu maqolada o‘zbek baxshichilik an’anasida dutor jo‘rligidan foydalanishning tarixiy ildizlari, uslubiy xususiyatlari, ijrochilik maktablariga xos farqlari va epik ijoddagi badiiy vazifalari keng yoritiladi. Dutorning baxshi ovozi bilan uyg‘unlashuvi, doston ijrosida ritmik asos yaratishi, obrazlar hissiyotini musiqiy vositalar orqali ochib berishi kabi jihatlar ilmiy tahlil qilinadi. Shuningdek, dutorning hozirgi davr baxshichilik amaliyotidagi o‘rni, yosh ijrochilar uchun metodik ahamiyati ham chuqur o‘rganiladi. Tadqiqot baxshichilik san’ati taraqqiyotida dutor jo‘rligini takomillashtirish va uning musiqiy imkoniyatlarini kengroq yoritishga qaratiladi.
References
Rasulov A. O‘zbek xalq og‘zaki ijodi. — Toshkent: Fan, 1989.
To‘xtasinov F. Baxshichilik san’ati tarixi va nazariyasi. — Qarshi: Nosir, 2004.
Mirzaahmedov X. Musiqa merosi va an’anaviy ijrochilik. — Toshkent, 2011.
Fitrat A. O‘zbek klassik musiqasi va uning tarixi. — Istanbul, 1926.
Jo‘rayev O. Dostonchilik maktablari va ijro an’analari. — Toshkent: O‘qituvchi, 2016.
Qodirov B. “Dutor jo‘rligida ritm va ohang uyg‘unligi” // Musiqa san’ati jurnali, 2020.
Yo‘ldosheva M. O‘zbek cholg‘ulari: tarix va nazariya. — Toshkent, 2018.