Keywords
Abstract
Ushbu maqolada Said Ahmadning hikoyalarida hayvonlar obrazining o‘rni va badiiy ahamiyati o‘rganiladi. Muallif hayvonlarni nafaqat atrof-muhit elementi sifatida, balki insoniy xususiyatlarni, ijtimoiy va ma’naviy muammolarni aks ettiruvchi ramz sifatida yaratadi. Hayvonlarning xarakterlari va ularning voqealardagi roli orqali inson tabiatining murakkab jihatlari, ichki kechinmalar va jamiyat bilan munosabatlar tasvirlanadi. Said Ahmad hayvonlar tilidan foydalanib, o‘quvchini voqelikning chuqur qatlamlariga olib kiradi, hayvonlar obrazlari orqali inson va tabiat o‘rtasidagi uzviy bog‘liqlikni hamda hayvonlarning ma’naviy donoligini ifoda etadi. Maqola muallifning badiiy uslubi, hayvonlar obrazini yaratishdagi falsafiy yondashuvi va ularning asarlar mazmunidagi o‘rni haqida tahliliy fikrlarni taqdim etadi.
References
Normatov U., Said Ahmad [Adabiy portret], T., 1971; Gʻafurov I., Prozaning shoiri, T., 1984.
Ufq, T., 1976; Saylanma [3 j.li], 1982; Tanlangan asarlar [3 j.li], T., 2000; Qorakoʻz majnun, T., 2001; Kiprikda qolgan tong, T., 2003.
V.G.Belinskiy. Adabiy orzular. T., G’afur G’ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti, 1977.
N.Shukurova va boshqalar. Adabiyotshunoslikka kirish. T., “O’qituvchi”, 1979, 53-59-betlar.
T.Boboyev. Adabiyotshunoslikka kirish. T., “O’qituvchi”, 1979, 40-49-betlar.
www.ziyonet.uz
www.turklib.uz
www.uz.wikipedia.org
www.kh-davron.uz
www.wikipedia.org