Abstract
Tilshunoslik (lingvistika) – tillarni ilmiy uslubda o‘rganuvchi fan boʻlib, tilning ichki tuzilishi va maʼnosini tahlil qiladi. Nazariy tilshunoslik tilning grammatikasi (morfologiya, sintaksis, fonologiya) va semantikasini o‘rganadi, amaliy tilshunoslik esa bu nazariy bilimlarni til oʻrgatish, tarjima va amaliy qo‘llashda tadbiq qiladi. Tilshunoslik fanining asosiy yo‘nalishlariga umumiy tilshunoslik (tilni insoniy alomatlar sifatida o‘rganish), xususiy tilshunoslik (maʼlum tildagi xususiyatlarni tahlil qilish), amaliy tilshunoslik (til siyosati, lingvistik konsulьtatsiya, lexikografiya, til taʼlimi va tarjima usullari) hamda qiyosiy-tarixiy, strukturaviy, matematik, etnolingvistik, psixolingvistik va sotsiolingvistik yo‘nalishlar kiradi.
Masalan, leksikografiya turkiy leksikon tuzilishini tadqiq etsa, fonetika tovush tizimi, urg‘u va intonatsiya kabi jihatlarni oʻrganadi.