Ключевые слова
Аннотация
Gipertrofik kardiomiopatiya (GKM) — asosan genetik bazasi bo‘lgan, chap qorin devorining gipertofiyasi bilan kechadigan kardiyomiyopatiya turi bo‘lib, gistopatologik jihatdan hujayra gipertofiyasi, myotsit disar-aroniyasi, interstitsial va almashtiruvchi fibroz hamda kichik intramural koronar arteriya dysplaziyasi kabi belgilar bilan ajralib turadi. Ushbu maqolada GKM ning gistopatologik aspektlari batafsil ko‘rib chiqiladi. Avvalo, hujayra darajasidagi o‘zgarishlar — myotsitlarning ortiqcha kattalashuvi, noto‘g‘ri joylashuvi va struktura o‘zgarishlari aniqlanadi. Keyin, tsik-tsiklni to‘sib qo‘yuvchi faktorlardan biri sifatida interstitsial fibrozning roli va uning vazifalari muhokama qilinadi — fibroz yurak mushak to‘qimasini qayta tashkil etadi, diastolik disfunksiyani kuchaytiradi va aritmiya xavfini oshiradi. Bundan tashqari, mikrovaskulyar patologiyalar — ya’ni kichik intramural qon tomirlarining devor qalinlashuvi, vazodilatasiyani kamayishi va qon ta’minotining buzilishi bilan bog‘liq ishemiya jarayonlari — gistopatologik makonda muhim o‘rin egallaydi. Ushbu jihatlar klinik jihatdan GKM ning turli tabiatdagi kechishini — simptomlardan tortib to to‘satdan yurak o‘limigacha — izohlashga yordam beradi.
Maqolada, shuningdek, gistopatologik baholash natijalari va ularning prognostik qiymati ham ko‘rib chiqiladi — ya’ni yuqori histologik ball bilan kechadigan bemorlarda yomonroq natijalar kuzatilgani aniqlangan. Metodologik jihatdan, mavjud adabiyotlar tahlili orqali hujayra o‘zgarishlari, fibroz va mikrovaskulyar patologiyaning miqdori va xususiyatlari yoritilgan, shuningdek, o‘z laboratoriya tajribasi yoki klinik anatomik materiallari bazasida tadqiqot olib borish tavsiya etilgan. Xulosa sifatida, gistopatologik tahlillar GKM diagnostikasi va prognozida muhim vosita ekanligi tasdiqlanadi, shuningdek kelgusida tushuncha chuqurlashishi va biomarkerlar, genetik ma’lumotlar bilan birga ishlashi lozimligi ta’kidlanadi. Ushbu maqola yurak patologlari, kardiologlar va tadqiqotchilar uchun GKM ning to‘liq tushunilishini kengaytirishga xizmat qiladi.
Библиографические ссылки
McLeod C.J., Bos J.M., Theis J.L. et al. Histologic characterization of hypertrophic cardiomyopathy with and without myofilament mutations. Am Heart J. 2009;158(5):799-805.
Bazan S.G., de Oliveira G.O., Mazeto P.d S. et al. Hypertrophic Cardiomyopathy: A Review. Arq Bras Cardiol. 2020;115(5):927-935.
Cui H., Schaff H.V., Carvalho J.L. et al. Myocardial Histopathology in Patients With Obstructive Hypertrophic Cardiomyopathy. J Am Coll Cardiol. 2021;77(17):2159-2170.
Myocardial Histopathology in Patients With Obstructive Hypertrophic Cardiomyopathy. 2021.
Myocardium Histology Predicts Long-Term Outcomes of Obstructive Hypertrophic Cardiomyopathy. Cleveland Clinic. 2024.
Association of Histologic Findings With Long-Term Outcomes in Symptomatic Obstructive Hypertrophic Cardiomyopathy Patients Undergoing Surgical Myectomy. 2025.
Genetic insights into hypertrophic cardiomyopathy: pathogenesis, diagnosis, and therapeutic implications. J Cardiovasc Imaging. 2025;33:9.
Hypertrophic Cardiomyopathy (HCM) — histopathology.guru PDF. 2024.
: Hypertrophic cardiomyopathy histopathology.
A Narrative Review of the Pathophysiology and Treatment of Hypertrophic Cardiomyopathy. SMJ. 2025.
Routine histopathology of septal myectomy for hypertrophic obstructive cardiomyopathy in a Greek cohort. 2024.
(Qo‘shimcha) — izlanishlar turli markazlarda olib borilgan, masalan Gretsiyada myektomiya qiligan bemorlardan histopatologik namunalar tahlil qilingan.
(Qo‘shimcha) — Tarixan, GKM ning morfologik ko‘rinishi va makroskopik jihatlari ham bir qator manbalarda yoritilgan.
(Qo‘shimcha) — GKM diagnostikasi, genetik tahlil va klinik kechishini yorituvchi adabiyotlar.