Keywords
Abstract
Tilshunoslik ilmining keyingi taraqqiyoti til nazariyasi bilan bir qatorda uning amaliy tomonlarini ham o‘rganishni talab qilmoqda. Ana shunday amaliy mashg‘ulotlardan biri badiiy asarning til xususiyatlarini o‘rganishdir[1]. O‘zbek tili ma’nodosh so‘zlarga juda boy va serqirra tildir. Shu ma’noda yozuvchi va shoirlar ma’nodoshlar orasidagi tasvirning maqsadi va mohiyatiga muvofiq va mos keladigan so‘zlar topishga hamda kerakli o‘rinda qo‘llashga intiladilar.
[1] Doniyorov X., Yo‘ldoshev B. Adabiy tanqid va badiiy stil. - Toshkent: Fan, 1998. 76-bet.
References
Yo‘ldoshev B., Аbdullayev D. O‘zbek tilidagi polesemantik frazemalarni lug‘atlarda izohlash tamoyillari. – Samarqand: SamDU, 2013. – 146 b.
Yo‘ldoshev M. Badiiy matn va yning lingvopoetik tahlili asoslari. – Toshkent: Fan, 2007. – 120 b.
Yoʻldoshev M., Muhamedova S., Saparniyazova M. Matn lingvistikasi. – Toshkent: Mumtoz so‘z. 2020. – 188 b.
Oʻrinboyev B. Oʻzbek tili soʻzlashuv nutqi masalalari. – Toshkent. 1974. 168 b.
Shodiyev R. Ruhiyat rassomi. – Toshkent: Fan, 1997. – 106 b.
Shomaqsudov А., Rasulov I., Qo‘ng‘urov R., Rustamov H. O‘zbek tili stilistikasi. – Toshkent: O‘qituvchi. 1983. – 362 b.