Abstract
Mazkur maqolada jamoat yo‘lovchi transportidan foydalanish orqali o‘quvchi va talabalar ijtimoiy adaptatsiyasi, vaqtni boshqarish hamda ta’limga bo‘lgan motivatsiyalarini shakllantirishning pedagogik va psixologik asoslari tahlil qilinadi.O‘quvchi va talabalar uchun transport - bu faqat o‘qishga qatnov emas, balki ijtimoiy aloqalar, muomala madaniyati va ijtimoiy tajribani shakllantirish maydonidir. Transport orqali ular kundalik muhitdan tashqarida yangi ijtimoiy guruhlar bilan aloqaga kirishadi, bu esa ularning ijtimoiy adaptatsiyasiga yordam beradi.Ijtimoiy psixologiya nuqtai nazaridan, jamoat transporti ijtimoiy o‘zaro ta’sir va moslashuv makoni sifatida ko‘riladi.
References
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice-Hall.
Covey, S. R. (1989). The 7 Habits of Highly Effective People. Free Press.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Harvard University Press.
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic Motivation and Self-Determination in Human Behavior. Plenum Press.
Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory into Practice, 41(2), 64-70.
UNESCO (2015). Education 2030: Incheon Declaration and Framework for Action.
Mahmudova, N. (2021). Ijtimoiy adaptatsiyaning ta’lim jarayonidagi roli. Ta’lim va Psixologiya, 5(3), 45-52.
Karimov, S. (2020). O‘quvchilar va talabalar uchun vaqtni boshqarish ko‘nikmalarini shakllantirish. O‘zbekiston Pedagogika Jurnali, 2, 12-19.
Toshkent shahar transport boshqarmasi (2023). Jamoat transporti va yoshlar. Rasmiy hisobot.
Sharipova, M. (2019). Ta’limga motivatsiyaning pedagogik asoslari. Pedagogika va Psixologiya, 4(2), 33-40.