Keywords
Abstract
Ushbu maqolada turkiy mumtoz adabiyotining yirik vakillaridan biri – Mavlono Lutfiy ijodida badiiy san’atlarning, xususan tashxis (jonsiz narsalarga insoniy xususiyat berish) va intoq (nutqsiz narsalarga so‘z berish) san’atlarining qo‘llanilishi tahlil qilinadi. Lutfiy g‘azallaridan olingan misollar asosida bu san’atlarning badiiy vazifasi, ularning shoirning mahoratini ifodalashdagi roli va hissiy-estetik kuchi ko‘rsatib beriladi. Tahlil jarayonida shoirning poetik uslubi, tasvirning jonlanish darajasi hamda mumtoz she’riyatda inson va tabiat o‘rtasidagi ramziy uyg‘unlik masalalari yoritilgan.
References
Lutfiy. Devon. – Toshkent: Fan nashriyoti, 1983.
Narzullayeva M. I. “Lutfiy ijodida husni ta’lil va badiiy san’atlar” // Kokand Universiteti ilmiy jurnali, 2022.
Vikipediya: “Tashxis (badiiy san’at)” maqolasi. https://uz.wikipedia.org/wiki/Tashxis
G‘aniyeva S. “Mavlono Lutfiy Navoiy nigohida” // Ziyo.uz, 2010.
Academia.edu: “Lutfiy va zamondoshlari ijodida turkona ohanglar”. https://www.academia.edu/105751373/LUTFIY_VA_ZAMONDOSHLARI_IJODIDA_TURKONA_OHANGLAR
Herald.kokanduni.uz: “Lutfiy she’riyatida tashxis va husni ta’lilning uyg‘unligi”.
Oefen.uz: “Mumtoz adabiyotda badiiy san’atlar tahlili”.